kocaman bir perde var önümde....
sinema perdesi gibi...
boş boş perdeye bakıyorum...
perde de suretler belirmeye başlıyor...
bir çok suret hızlı hızlı geçiyor gözümün önünden....
bir çoğunu tanıyorum
anımsadıklarım da var arada....
hiç tanımadıklarım da.
sevdiğim kişiler var aralarında ,sevmediklerimde,nefret ettiklerimde...
emin olmadıklarım da sevmekle sevmemek arasında kaldıklarım da var.
tanımadıklarım var bide bir hatırlar gibi olup da çıkaramadıklarım da
tanıdıklarımla , tanımadıklarım arasındaki ortak paydayı fark ediyorum birden..
orada beni kimsenin tanımadığını...
tanıdıklarım,tanımadıklarım, sevdiklerim, sevmediklerim, nefret ettiklerim,etmediklerim
kararsız kaldıklarım...
kimse ama kimse beni tanımıyor...
