kalmak. nedeni bilmiyordu ama çocukluğundan beri korkardı yalnız kalmaktan .
şimdi çok koktuğu için mi yalnız kalmıştı yoksa bir gün yalnız kalacağını bildiği için mi çok korkuyordu o zaman şimdi
bilmiyordu. ama yalnızdı artık yapayalnız.
duvarlar üstüne üstüne gelmeye başladı. nefes alamadığını hissediyordu.ne yapacağını bilemedi.kalktı bir bardak su aldı ilaçları içti kendini sakinleştirmeye çalıştı ,yattı , uyumaya çalıştı, ama olmadı ,başaramadı,
çantasını ve kabanını aldı dışarı çıktı.yürüdü, ne kadar yürüdü bilmiyordu ama çok çok fazla yürümüştü
yürümek ve yorulmak istemişti. böylece eve döndüğünde yorgundan başka bir şey düşünmez yatıp uyurdu.
eve döndüğünde yorgundu .eve girer girmez yatağın uzantı ve başarmıştı .yattığı gibi uyudu.
sabah kalktığında gözleri kocasını aradı. gece eve gelir diye düşünmüştü. düşündüğü gibi da olmuştu ama evde yoktu şimdi eve gelmiş üstünü değiştirmiş ve gitmişti.yanına birkaç eşya almıştı galiba .
bunları hiç birine şaşırmadı.bu defa kocasının ciddi olduğunu biliyordu zaten bunu gözlerinden anlamıştı.
çok keskin bakıyordu gözleri .ve bu bakışlar kararından dönmeyeceğin habercisiydi. o yüzden biliyordu
kesin olarak bittiğini.
kalktığından beri daha sakindi .akşam ki panik ataktan eser kalmamıştı. derin derin nefes aldı. banyo ya
girdi bir duş aldı. kahvaltı yaptı ayna da kendine baktı saçları çok biçimsiz geldi gözüne kestirmeye karar verdi. ve kuaföre gitmek için evden çıktı.
