Mustafa Ay, Yangın Merdiveni
bana düşen ölgün yapraklar arasında yaşamak
akşam üzerleri bulamamak evi
dönmek gerisin geri
bana düşen kibrit çöpleri ve kapalı dudaklar
susuyor, avuç içlerini öpüyor
kiraz dalları ve lambalar arasından
hangi yangına düşse son kurtarılacaklardan
konuşsa deprem sussa gök üstüne çökecek
koşsa istasyonlara yine de öğrenemeyecek sevmeyi
bir ben vardır bende benden kaçıyor
Mustafa Ay
