* Bu özgürlük ihtiyacından bir konuşmanda bahsediyor, kendini bir pergele benzetiyorsun. Anlatır mısın?
Pergelin bir ayağı, malum, sabittir. Bir mekâna, bir noktaya demir atmıştır. Sımsıkı. Benim de bir yanım İstanbul’a derinden bağlı. Öte yandan pergelin öbür ayağı kocaman bir daire çizer. Edebiyatımın bir damarı tüm dünyayı dolaşır. Farklı şehirleri, farklı ülkeleri keşfeder. Bir yanım münzevidir, bir yanım Evliya Çelebi.
AYŞE AYDIN/ELİF ŞAFAK RÖPORTAJI/VATAN
.................................................................................................................................
1996 yılında yayınlanan ‘Kamaşma’ adlı romanımda haremin soğuk gerçeğini anlatmaya çalışmıştım.
Kitabı okuyan ünlü yönetmen Costa Gavras, harem gerçeğini ilk defa anladığını belirterek bir Fransız gazetesine şunları yazmıştı: “... İnsanın düşsel, zalim ve bazen de umutsuz bir dünyayı keşfetmesini sağlıyor. Filmlerde romantik bir biçimde gösterilen harem evrenini ve genç kadınların yaşadığı hapis hayatını hiçbir kuşkuya yer bırakmayan bir gerçeklikle betimliyor.”
ZÜLFÜ LİVANELİ/VATAN
...................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................
Fotoğraflardaki bana bakmayı sevmiyorum. Bu ben değilim duygusu uyanıyor önce... İçim sıkılıyor... Sonra anlıyorum, tam da "ben"den, bana bakmaktan sıkıldığımı. Fotoğraftaki benim de, aynadaki kim? Asıl tuhaf olan o! Peki neden? Çünkü aynaya bakarken yüz hep maskelenir. Kişiliğimiz (persona/maske) yüzümüzü bin türlü hale sokar, bir sürü anlam verir. Bir halden ötekine geçiverir saniyeler içinde. Oysa sıradan, amatörce ve poz vermeden çekilmiş bir fotoğraf bu anlamları soyar. Zamanı durdurur, dondurur. Geriye kişilik oyunları değil, kişi kalır.
HAŞMET BABAOĞLU/SABAH
...................................................................................................................................
Pergelin bir ayağı, malum, sabittir. Bir mekâna, bir noktaya demir atmıştır. Sımsıkı. Benim de bir yanım İstanbul’a derinden bağlı. Öte yandan pergelin öbür ayağı kocaman bir daire çizer. Edebiyatımın bir damarı tüm dünyayı dolaşır. Farklı şehirleri, farklı ülkeleri keşfeder. Bir yanım münzevidir, bir yanım Evliya Çelebi.
AYŞE AYDIN/ELİF ŞAFAK RÖPORTAJI/VATAN
.................................................................................................................................
1996 yılında yayınlanan ‘Kamaşma’ adlı romanımda haremin soğuk gerçeğini anlatmaya çalışmıştım.
Kitabı okuyan ünlü yönetmen Costa Gavras, harem gerçeğini ilk defa anladığını belirterek bir Fransız gazetesine şunları yazmıştı: “... İnsanın düşsel, zalim ve bazen de umutsuz bir dünyayı keşfetmesini sağlıyor. Filmlerde romantik bir biçimde gösterilen harem evrenini ve genç kadınların yaşadığı hapis hayatını hiçbir kuşkuya yer bırakmayan bir gerçeklikle betimliyor.”
ZÜLFÜ LİVANELİ/VATAN
...................................................................................................................................................................
Villada bile otursan hayatın gerçekleriyle yüzleştiğin. Kendine çeki düzen verdiğin, kavga ettiğin, hak aradığın, arkadaşlığın farkına vardığın, adam olduğun, birlik olduğun, kıymet bilmeyi öğrendiğin bir dünya değil mi?
Yahu uzatmaya gerek yok "öğrencilik", "öğrencilik"tir işte.
Ne Jaguar ister ne de başka bir şey.
Öğrencilik ruhunu kaybetmiş belki de hiç bulamamış gençlere üzülmekten başka bir şey gelmiyor içimden.
Yahu uzatmaya gerek yok "öğrencilik", "öğrencilik"tir işte.
Ne Jaguar ister ne de başka bir şey.
Öğrencilik ruhunu kaybetmiş belki de hiç bulamamış gençlere üzülmekten başka bir şey gelmiyor içimden.
AYŞE ÖZYILMAZEL/SABAK
..................................................................................................................................
Fotoğraflardaki bana bakmayı sevmiyorum. Bu ben değilim duygusu uyanıyor önce... İçim sıkılıyor... Sonra anlıyorum, tam da "ben"den, bana bakmaktan sıkıldığımı. Fotoğraftaki benim de, aynadaki kim? Asıl tuhaf olan o! Peki neden? Çünkü aynaya bakarken yüz hep maskelenir. Kişiliğimiz (persona/maske) yüzümüzü bin türlü hale sokar, bir sürü anlam verir. Bir halden ötekine geçiverir saniyeler içinde. Oysa sıradan, amatörce ve poz vermeden çekilmiş bir fotoğraf bu anlamları soyar. Zamanı durdurur, dondurur. Geriye kişilik oyunları değil, kişi kalır.
...................................................................................................................................
Son sözleri
'Bu herifler durmak zorunda. Bizi görmüş olmalılar..'
James Dean (Genç yaşta ölen ünlü Amerikan oyuncusu.. Ölümüne sebep olan araba kazasından bir saniye önce.. Bu lafları, şöförüm Ercan'a ithaf ederek yayınlıyorum..)
James Dean (Genç yaşta ölen ünlü Amerikan oyuncusu.. Ölümüne sebep olan araba kazasından bir saniye önce.. Bu lafları, şöförüm Ercan'a ithaf ederek yayınlıyorum..)
HINCAL ULUÇ/SABAH
.................................................................................................................................................................
Başbakan’ı çaktırmadan Osmanlı padişahları kadar yetkilerle de donatsanız bilgiyi engellemek darbe dönemlerinde Radyo Evi’nin önüne tankları çekmek kadar kolay değil.
CÜNEYT ÖZDEMİR/RADİKAL
....................................................................................................................................................................
