akıl

hayata kendi açımızdan bakıyoruz.
bizim onaylamadığımız bir şeyi başkası onayladığında şaşırıyoruz.
başka anneleri, başka kardeşleri ,arkadaşları çok kolay eleştiriyoruz.
en basitinden bizim çocuğumuza yasakladığımız bir şeyi başka bir anne izin verdiğinde
onu hemen kötü anne ilan ediveriyoruz.

'ama o çocuğa verilir mi şimdi'
'ama bu çocuk böyle mi yetiştirilir'
'bu çocuğu o okula niye  yolluyor ki yakınındaki dururken'

herkesin bizim gibi olmasını bekliyoruz yada
kendi yaptığımız her şeyin doğru olduğunu sanıyoruz.
biz herkesten akıllıyız ya her şeyi biz biliyoruz.